هاآرتص: نتانیاهو اسرائیل را در بدترین وضعیت راهبردی تاریخ قرار داده است

به گزارش اکسیبو، رسانه عبری نوشته رژیم صهیونیستی در دوراهی توافق آتش‌بس و گسترش تنش‌ها قرار دارد و «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر این رژیم در حال هدایت بقیه در لبه یک پرتگاه است؛ رژیم صهیونیستی، حالا، پس از گذشت ۳۲۰ روز از جنگ تحت نظر نتانیاهو در بدترین وضعیت راهبردی در تاریخ خود قرار دارد.

روزنامه هاآرتص چاپ فلسطین اشغالی نوشته است: ۲ مقام ارشد که به طور مرتب در سطح بالاترین گفت‌وگوهای امنیتی دفتر نتانیاهو شرکت می‌کنند، این هفته بین خود مکالمه‌ای در این باره داشتند. یکی گفته بود، «اسرائیل جز در یک مورد، هیچ چارچوب زمانی‌ پیش روی خود ندارد و آن هم ورود دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا و نامزد حزب جمهوری‌خواه به کاخ سفید است».

یک مقام ارشد دیگر نیز که در این جلسات امنیتی شرکت می‌کند، انعطافی را که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، به تازگی نسبت به موضوع اسرا و آتش‌بس نشان می‌دهد را به نظرسنجی‌های انتخاباتی در آمریکا  مرتبط دانست که نشان می‌دهند «کامالا هریس» نامزد حزب دموکرات و رقیب ترامپ در نظرسنجی‌ها پیشتاز است.

سیاسی کردن موضوع گذرگاه فیلادلفیا

هاآرتص می نویسد از زمانی که «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد که از رقابت‌های انتخاباتی کناره‌گیری می‌کند،‌ هریس در تمامی گفت‌وگوهای رئیس‌جمهور با نتانیاهو برخط بوده است. این هفته هم رئیس‌جمهور و معاون او تلاش کرده بودند نخست‌وزیر را از حساسیت بی‌جای او نسبت به گذرگاه «فیلادلفیا» که کنترل آن توسط رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از شروط این رژیم در مذاکرات آتش‌بس در دوحه نیز مطرح شد، دست بکشد.

در ادامه این مطلب آمده است: فیلادلفیا حالا اهمیتی حیاتی یافته است. وقتی روسای ارتش و سرویس امنیتی شین‌بت به نتانیاهو توضیح داده‌اند که اسرائیل می‌تواند ۲ ماه از این منطقه خارج شود و بعد و از طریق توانمندی‌های فناوری امنیت مرزها را تامین کند و بعد دوباره بازگردد، او به آن‌ها گفت، «فیلادلفیا یک مسئله سیاسی-راهبردی است، نه یک مسئله امنیتی.»

این رسانه نوشته نتانیاهو هر زمانی که به صلاحش باشد، یک مسئله امنیتی را برجسته می‌کند و بی‌جهت، آن را در پوششی سیاسی قرار می‌دهد. اما به طور مثال، عملیات طوفان الاقصی و تصورات اشتباه پیش از آن «سیاسی-راهبردی نیستند»، بلکه «مسئولیت ارتش، سرویس‌های اطلاعاتی، شین‌‎بت، “شیکما برسلر” و جنبش “برادران و خواهران مسلح” است.»

اختلافات گسترده در کابینه نتانیاهو و تمایل او برای برکناری مخالفان

نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، این هفته، در پوشش ناشناس «یک مقام سیاسی» خواسته بود که هر کسی در تشکیلات نظامی با او مخالف است، علنا، آن را اعلام کند. این درخواست از این رو مطرح شده  که  بتواند آن‌ها را اخراج کند. در عین حال، او هنوز خیال دارد «یوآف گالانت» وزیر جنگ را برکنار کند و مسئله او فقط زمان آن است نه این که آیا باید اساسا، این کار انجام بگیرد یا نه و در پشت پرده، در حال ترتیب دادن آن است.

در ادامه این گزارش به قلم «یوسی وِرتر» خبرنگار اسرائیلی آمده است: همگی آن‌ها اختلافات بزرگی با یکدیگر دارند. گالانت در یک جلسه محرمانه در اول اوت برای اولین بار گفته بود که اسرائیل در یک دوراهی بین توافق و گسترش تنش‌ها قرار گرفته است.

گالانت گفته بود که گسترش تنش‌ها، احتمالا، رژیم صهیونیستی را به جنگ و شرایط نامطلوبی می‌کشاند که آن را نمی‌خواهد. هر روز که می‌گذرد، شرایط بدتر می‌شود که خطر بروز یک حادثه دیگر یا اتخاذ تصمیمی بی‌بازگشت از دید «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان را بیشتر می‌‎کند که او را وادار به گسترش تنش‌ها خواهد کرد.

گالانت و فرماندهان ارتش بر این باورند که در جنگ در شمال اراضی اشغالی، ارتش رژیم صهیونیستی باید به جای غافلگیر شدن، آماده و کنشگر باشد. نتانیاهو در جلسات محرمانه ارتباط میان توافق و گسترش تنش‌ها را می‌پذیرد اما عملکرد او چیز دیگری می‌گوید.

سنگ‌اندازی در مذاکرات آتش‌بس با منفعت‌طلبی

در این گزارش با اشاره به مذاکرات آتش‌بس در دوحه آمده است: هفته گذشته، در دوحه پیشرفت‌هایی حاصل شد. این، به ویژه، به دلیل بالا بردن اختیارات مذاکره‌کنندگان اسرائیلی از سوی نتانیاهو بود. وقتی تیم مذاکره‌کننده بازگشت و به او از مذاکرات گزارش داد، چشم‌انداز تحقق یک توافق او را ترساند و خود را یک قدم عقب کشید. نتیجه بیانیه خشمگینانه جلسه کابینه بود که در آن مطرح شده بود «موضوع فقط واگذاری نیست، بده و بستان است». بعد، دیدار او با انجمن‌های افراط‌گرای «گوورا» و «تیکوا» انجام گرفت و این پیام مخابره شد که اسرائیل هیچ گاه فیلادلفیا را ترک و «دارایی‌های راهبردی» خود را واگذار نمی‌کند. گویی اسرایی که در غزه می‌میرند، دارایی به حساب نمی‌آیند، مشخصا، دارایی راهبردی نیستند.

نگارنده در ادامه آورده است: یک منبع امنیتی به من گفت که حالا ما منتظر «یحیی سنوار» رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس هستیم. اگر او خواهان توافقی با وجود نیروهای اسرائیلی در گذرگاه فیلالفیاست، حدود ۳۰ اسیر آزاد خواهند شد. اگر موافقت نکند، این نیروها می‌مانند و احتمال حمله حزب‌الله و شاید ایران، بالا خواهد رفت. در بلندمدت، ما ممکن است حمایت آمریکایی‌ها را از دست بدهیم اما دولت همیشه باقی می‌ماند.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: موضوع بازگرداندن اسرا برای نتانیاهو، هیچ گاه هدفی اصلی نبوده است. او از اسارت آن‌‎‌ها به این دلیل عصبانی بود که خانواده‌هایشان در حال ایجاد دردسر برای او بودند، به نام آن‌ها اعتراضاتی شکل گرفته بود و در نتیجه،‌ تحت فشار آمریکایی‌ها قرار گرفته بود.

جامعه اسرائیل از هم گسیخته و نامنسجم

ورتر با اشاره به وعده «مجازات سخت» ایران و گروه‌های مقاومت در پی به شهادت رساندن شهید «اسماعیل هنیه» رئیس پیشین دفتر سیاسی جنبش حماس، در تهران و «فؤاد شکر» یکی از فرماندهان ارشد حزب‌الله لبنان در بیروت نوشت: با گذشت ۳۲۰ روز از این جنگ تحت رهبری او، اسرائیل خود را در بدترین وضعیت راهبردی خود می‌یابد. ما منتظر حملات حزب‌الله لبنان و ایران هستیم که خود آقای ناامنی(نتانیاهو) آن را «جنگ موجودیت» خوانده است. جامعه اسرائیل از هم گسیخته و نامنسجم است. شمال اسرائیل به آتش حملات حزب‌الله واگذاشته شده. مذاکرات برای نجات جان اسرایی که هنوز زنده هستند، در بن‌بست قرار دارد.

نگارنده در بخش دیگری از این مطلب با انتقاد از رویکرد منفعت‌طلبانه نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی می‌نویسد: نتانیاهو پس از بیرون آمدن از شوک اولیه هفت اکتبر هرگز از هدف اصلی خود چشم برنداشته است، یعنی بقا، حتی به قیمت جنگی ابدی. او فرمول هوشمندانه‌ای را به کار بسته و گفته است،«پس از جنگ، همه مجبور خواهند شد سوالات دشواری را جواب بدهند، من هم همین‌طور.»

اما او هرگز طلب بخشش نکرده و از پذیرفتن مسئولیت خود رویگردان است و مراقب بوده است چیز نگوید که از نظر قانونی برای او دردسری ایجاد کند. او طبق «هشدار میراندا» عمل می‌کند؛ «تو حق داری ساکت بمانی. هر چیزی که بگویی در دادگاه علیه تو استفاده خواهده شد.»

پایان خبر اکسیبو