روایت یک جشن مخفیانه – اکسیبو

«در طول اسارت، هیچگاه این مراسمات و گرامیداشت ها به شکل آشکار برگزار نمی شد و همیشه مخفیانه بود و اگر گاهی لو می رفت با مجریان آن برخوردهای شدیدی می شد ولی در عین حال همیشه از اثربخشی این مراسمات خیلی نگران بودند.»

به گزارش اکسیبو، عباس ملکی جهان  در سال 1362 در عملیات «خیبر» و در سن 19 سالگی به اسارت درآمد و بعد از گذشت پنج سال، در تاریخ سوم بهمن سال 1367 با اسرای مجروح عراقی مبادله و به میهن بازگشت. این آزاده دفاع مقدس درباره برگزاری مراسم های ملی و مذهبی در دوران اسارت می گوید:

«نگاه دشمن نه تنها  به مراسمات ملی اسرا بلکه به مراسم مذهبی و دینی ما هم کاملاً غضب آلود، خصمانه و تحریمی بود. چون این مراسمات باعث ایجاد وحدت و انسجام می شد و آنها به هر شکلی سعی می کردند مانع ایجاد چنین وحدتی بین اسرا شوند.

در طول اسارت، هیچگاه  این مراسمات و گرامیداشت ها به شکل آشکار برگزار نمی شد و همیشه مخفیانه بود و اگر گاهی لو می رفت با مجریان آن برخوردهای شدیدی می شد ولی در عین حال همیشه از اثربخشی این مراسمات خیلی نگران بودند.

مدت ها تفتیش های دوره ای می گذاشتند که شاید همین اندک لوازمات جشن ها و مراسمات مثل عکس امام، پرچم ایران و غیره را کشف کنند. خلاصه اینکه اسرا خیلی با تعصب و اشتیاق  مراسم برگزار می کردند و عراقی ها هم خیلی با تعصب و نفرت مانع آن می شدند.

گاهی افرادی سست عنصر هم پیدا می شد که به خاطر بعضی از وعده های عراقی ها با آنها همکاری می کردند و باعث لو رفتن بعضی از مراسمات یا دیگر موضوعات مخفی اسرا می شدند یعنی حتی در آنجا هم خط نفوذ وجود داشت که دشمن از آنها استفاده می کرد و جاسوسی آنها باعث شکنجه های شدید و ناراحتی های  زجرآوری برای اسرا می شد.

یکی از مراسمات شادی که اسرا برگزار می کردند، مراسم عید نوروز بود که البته برای تهیه سفره هفت سین، از هر چیزی که می شد استفاده می کردیم مثل سوزن، سرنگ و… که گاهی همان ها هم مخفیانه نگهداری می شد.

پایان خبر اکسیبو