نحوه نوشتن نام نویسندگان در مقاله انگلیسی

نحوه نوشتن نام نویسندگان در مقاله انگلیسی به دلیل اهمیت اعتبار علمی و ارجاع‌دهی صحیح نیازمند رعایت قواعد و استانداردهای مشخصی است. این قواعد بر فرمت ترتیب و اطلاعات تکمیلی مانند وابستگی سازمانی نویسندگان مقالات علمی تأکید دارند.

نگارش دقیق مشخصات نویسندگان در مقالات علمی انگلیسی یکی از اولین مراحل پس از پذیرش مقاله یا حتی در هنگام سابمیت اولیه است. این بخش نه تنها هویت خالقان اثر را مشخص می‌کند بلکه نقش حیاتی در اعتباربخشی امکان ارجاع‌دهی دقیق توسط سایر پژوهشگران و جلوگیری از هرگونه ابهام یا سرقت علمی دارد. اهمیت این موضوع به حدی است که مجلات علمی مختلف دستورالعمل‌های بسیار مشخص و گاه متفاوتی برای نحوه نمایش نام نویسندگان ترتیب آن‌ها و ذکر اطلاعات مرتبط مانند وابستگی سازمانی (Affiliation) و نویسنده مسئول (Corresponding Author) ارائه می‌دهند. رعایت این دستورالعمل‌ها برای پذیرش و انتشار مقاله ضروری است و نشان‌دهنده حرفه‌ای بودن نویسندگان در حوزه نشر آکادمیک محسوب می‌شود. درک صحیح این قواعد از کلیات نحوه نگارش نام و نام خانوادگی گرفته تا جزئیات مربوط به نام‌های میانی و استاندارد‌های رایج در رشته‌های مختلف به نویسندگان کمک می‌کند تا این بخش مهم از مقاله خود را بدون نقص و مطابق با انتظارات جامعه علمی و ناشران تنظیم کنند.

اهمیت ذکر نام نویسندگان در مقالات علمی

ذکر نام نویسندگان در مقالات علمی اصلی‌ترین راه برای انتساب مالکیت فکری اثر است. این کار اعتبار و زحمات پژوهشگران را به رسمیت می‌شناسد و امکان پیگیری سوابق علمی و استناد به کارهای پیشین را فراهم می‌آورد. بدون نام نویسندگان تشخیص اصالت پژوهش و ارجاع به آن عملاً غیرممکن خواهد بود. نام نویسنده به خوانندگان کمک می‌کند تا با متخصصان هر حوزه آشنا شوند و سایر آثار آن‌ها را دنبال کنند. همچنین ذکر دقیق نام و وابستگی سازمانی شفافیت را در فرآیند پژوهش و نشر علمی افزایش می‌دهد و مسئولیت‌پذیری نویسندگان در قبال محتوای مقاله را مشخص می‌کند. مجلات علمی به شدت بر رعایت اصول نگارش نام نویسندگان تأکید دارند زیرا این امر بخشی از فرآیند استانداردسازی نشر و اطمینان از صحت اطلاعات نویسندگان برای نمایه‌سازی در پایگاه‌های اطلاعاتی علمی مانند Web of Science یا Scopus است. این نمایه‌سازی دقیق دیده‌شدن کار پژوهشی و افزایش استنادات را تسهیل می‌کند. بنابراین نگارش صحیح نام نویسندگان نه تنها یک الزام شکلی بلکه یک ضرورت بنیادی برای حفظ سلامت و پویایی جامعه علمی است و نقش مهمی در جلوگیری از سوءاستفاده‌های علمی مانند سرقت ادبی ایفا می‌کند.

قواعد کلی نگارش نام نویسنده

قواعد کلی نگارش نام نویسنده در مقالات علمی بر دو اصل دقت و یکنواختی استوار است. اولین و مهم‌ترین قاعده این است که نویسندگان باید نام خود را دقیقاً همان‌طور که در سایر انتشارات علمی یا پروفایل‌های آکادمیک خود (مانند ORCID) استفاده می‌کنند بنویسند. این ثبات در نگارش نام به پایگاه‌های اطلاعاتی و موتورهای جستجوی علمی کمک می‌کند تا تمام آثار یک نویسنده را به درستی به او نسبت دهند و از پراکندگی آثار تحت نام‌های مختلف جلوگیری می‌کند. قاعده دوم رعایت دستورالعمل‌های خاص مجله مورد نظر است. هر مجله ممکن است فرمت‌های خاصی برای نگارش نام استفاده از حروف اول یا نحوه نمایش نام‌های چندبخشی داشته باشد که باید به دقت دنبال شوند. معمولاً نام نویسندگان بعد از عنوان مقاله و قبل از بخش‌های چکیده (Abstract) و کلمات کلیدی (Keywords) و وابستگی سازمانی (Affiliation) قرار می‌گیرد. قاعده سوم استفاده از نام و نام خانوادگی کامل است مگر اینکه استاندارد یا مجله‌ای خاص استفاده از حروف اول نام کوچک را توصیه کند. استفاده از القاب علمی مانند دکتر یا پروفسور در کنار نام نویسندگان در اکثر مجلات علمی رایج نیست و معمولاً تنها نام و نام خانوادگی ذکر می‌شود. رعایت این قواعد کلی زیربنای نگارش صحیح و استاندارد اطلاعات نویسندگان در هر مقاله علمی است و از بروز اشتباهات رایج جلوگیری می‌کند.

نحوه نگارش نام خانوادگی و نام کوچک نویسنده

نحوه نگارش نام خانوادگی و نام کوچک نویسنده از مهم‌ترین جزئیات در بخش اطلاعات نویسندگان مقاله است و فرمت آن بسته به استاندارد مورد استفاده یا دستورالعمل مجله متفاوت است. رایج‌ترین فرمت‌ها شامل نوشتن نام کوچک به دنبال نام خانوادگی (مثلاً John Smith) یا نوشتن نام خانوادگی و سپس نام کوچک یا حروف اول آن (مثلاً Smith, John یا Smith, J.) است. در بسیاری از مجلات به منظور حفظ یکنواختی و تسهیل نمایه‌سازی توصیه می‌شود که نویسنده از یک فرمت ثابت در تمام انتشارات خود استفاده کند. برخی استانداردها مانند APA از فرمت Last Name, First Initial. Middle Initial. (مثلاً Smith, J. B.) استفاده می‌کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است نام کامل را ترجیح دهند. نکته کلیدی این است که نام خانوادگی باید به وضوح مشخص باشد به خصوص برای نام‌هایی که ممکن است شامل چندین بخش باشند یا در فرهنگ‌های مختلف ساختار متفاوتی داشته باشند. نویسندگان باید اطمینان حاصل کنند که املای نام و نام خانوادگی آن‌ها کاملاً صحیح و بدون غلط املایی است زیرا حتی یک اشتباه کوچک می‌تواند منجر به عدم انتساب صحیح مقاله در پایگاه‌های اطلاعاتی شود. در مقالات چندنویسنده‌ای این فرمت باید برای تمامی نویسندگان به صورت یکپارچه رعایت شود.

ذکر نام میانی نویسنده در مقاله

ذکر نام میانی نویسنده در مقاله یک انتخاب است که بسته به استاندارد مورد استفاده دستورالعمل مجله و ترجیح شخصی نویسنده متفاوت است. در بسیاری از استانداردهای رایج مانند APA و IEEE استفاده از حرف اول نام میانی (Initial) پس از حرف اول نام کوچک رایج است (مثلاً Smith, J. B. در APA یا J. B. Smith در IEEE). این کار به تمایز بین نویسندگانی که نام و نام خانوادگی مشابه دارند کمک می‌کند. در برخی موارد نویسنده ممکن است تصمیم بگیرد نام میانی خود را به طور کامل ذکر کند یا اصلاً آن را نیاورد. مهم‌ترین نکته در اینجا حفظ یکنواختی در تمام انتشارات یک نویسنده است. اگر نویسنده‌ای تصمیم می‌گیرد از حرف اول نام میانی خود استفاده کند باید این کار را در تمام مقالات آتی خود نیز ادامه دهد. پیش از سابمیت مقاله نویسندگان باید دستورالعمل‌های مجله را برای اطلاع از سیاست آن‌ها در مورد نام میانی بررسی کنند. برخی مجلات ممکن است صریحاً استفاده از حرف اول نام میانی را توصیه یا حتی الزامی کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است این موضوع را به انتخاب نویسنده واگذار کنند. رعایت این جزئیات کوچک به دقت اطلاعات نویسنده کمک کرده و فرآیند نمایه‌سازی و انتساب آثار را تسهیل می‌بخشد.

ترتیب اسامی نویسندگان در مقاله

ترتیب اسامی نویسندگان در مقاله یکی از جنبه‌های مهم و گاهی حساس در نگارش مقالات علمی است و معمولاً نشان‌دهنده میزان مشارکت و سهم هر فرد در پژوهش و نگارش مقاله است. رایج‌ترین روش ترتیب بر اساس میزان مشارکت است به طوری که نویسنده‌ای که بیشترین سهم را در طراحی پژوهش جمع‌آوری داده‌ها تحلیل نتایج و نگارش اولیه مقاله داشته است به عنوان نویسنده اول (First Author) ذکر می‌شود. نویسنده اول معمولاً بیشترین اعتبار را از انتشار مقاله کسب می‌کند. نویسندگان بعدی به ترتیب کاهش میزان مشارکت ذکر می‌شوند. در برخی رشته‌ها به خصوص در علوم پایه ممکن است نویسنده ارشد یا سرپرست تیم پژوهشی (Senior Author) در جایگاه آخر قرار گیرد حتی اگر مشارکت او در نگارش اولیه کمتر از نویسنده اول باشد زیرا نقش او در نظارت کلی تأمین منابع و جهت‌دهی پژوهش حیاتی بوده است. در برخی موارد نادر به خصوص در مقالاتی با مشارکت برابر ترتیب اسامی ممکن است بر اساس حروف الفبا باشد اما این موضوع باید به وضوح در بخش مشارکت نویسندگان (Author Contributions) یا بخش توضیحات مقاله ذکر شود. تصمیم‌گیری در مورد ترتیب نویسندگان باید با توافق تمام افراد درگیر در پژوهش صورت گیرد و این ترتیب معمولاً بعد از عنوان مقاله و قبل از بخش وابستگی سازمانی ذکر می‌شود.

مشخص کردن نویسنده مسئولCorresponding Author

مشخص کردن نویسنده مسئول (Corresponding Author) در مقاله یک نقش حیاتی و ضروری است. نویسنده مسئول فردی است که پس از سابمیت مقاله نقطه تماس اصلی بین نویسندگان و دفتر مجله سردبیران داوران و در نهایت خوانندگان خواهد بود. این فرد مسئولیت ارتباطات مربوط به فرآیند داوری پاسخگویی به سؤالات داوران و سردبیر ارائه بازنگری‌های لازم (Revisions) و نهایی کردن مقاله برای انتشار را بر عهده دارد. پس از انتشار نیز نویسنده مسئول معمولاً فردی است که خوانندگان برای سؤالات یا درخواست‌های مربوط به مقاله با او تماس می‌گیرند مانند درخواست داده‌های تکمیلی یا مواد مورد استفاده در پژوهش. نویسنده مسئول لزوماً نویسنده اول نیست اگرچه در بسیاری از موارد این دو نقش همپوشانی دارند؛ نویسنده مسئول می‌تواند هر یک از نویسندگان باشد که مورد توافق سایر همکاران قرار گرفته است. نحوه مشخص کردن نویسنده مسئول معمولاً با قرار دادن یک علامت ستاره (*) در کنار نام او در لیست نویسندگان و ارائه اطلاعات تماس کامل (شامل آدرس ایمیل آکادمیک یا سازمانی) در یک پاورقی یا بخش جداگانه در پایین صفحه اول یا انتهای مقاله است. ارائه اطلاعات تماس دقیق و به‌روز نویسنده مسئول برای اطمینان از پیشرفت روان فرآیند انتشار و دسترسی خوانندگان به نویسنده ضروری است.

ذکر وابستگی سازمانی نویسندهAffiliation

ذکر وابستگی سازمانی نویسنده (Affiliation) یکی از اطلاعات ضروری است که همراه با نام هر نویسنده در مقاله علمی ارائه می‌شود. این بخش نشان‌دهنده نهاد یا سازمانی است که نویسنده در زمان انجام پژوهش به آن وابسته بوده است مانند دانشگاه مرکز تحقیقاتی بیمارستان یا شرکت. ذکر وابستگی سازمانی چندین هدف مهم را دنبال می‌کند. اولاً اعتبار پژوهش را با پیوند دادن آن به یک نهاد معتبر افزایش می‌دهد. ثانیاً به نهاد مربوطه اعتبار علمی می‌بخشد و سهم آن را در تولید دانش نشان می‌دهد. ثالثاً امکان شناسایی نویسنده و محل فعالیت او را برای خوانندگان و همکاران فراهم می‌آورد. رابعاً در برخی موارد ممکن است بودجه پژوهش توسط این نهاد تأمین شده باشد که ذکر وابستگی سازمانی به نوعی قدردانی از این حمایت مالی نیز محسوب می‌شود. فرمت نگارش وابستگی سازمانی معمولاً شامل نام بخش یا دپارتمان نام کامل نهاد (دانشگاه مؤسسه) شهر ایالت یا استان (در صورت لزوم) و کشور است. هر نویسنده باید وابستگی سازمانی خود را در زمان انجام بخش عمده‌ای از پژوهش ذکر کند. اگر نویسنده‌ای در زمان سابمیت یا انتشار مقاله به نهاد دیگری منتقل شده است ممکن است نیاز به ذکر وابستگی فعلی به عنوان یک پاورقی یا اطلاعات تکمیلی باشد. دقت در نگارش کامل و صحیح نام نهاد و آدرس جغرافیایی آن برای نمایه‌سازی صحیح در پایگاه‌های اطلاعاتی علمی بسیار مهم است.

نگارش نام نویسندگان متعدد در یک مقاله

نگارش نام نویسندگان متعدد در یک مقاله نیازمند دقت و هماهنگی بین تمامی همکاران است. پس از تعیین ترتیب اسامی بر اساس میزان مشارکت یا سایر معیارهای مورد توافق لیست کامل نام نویسندگان به ترتیب مشخص شده معمولاً بعد از عنوان مقاله و قبل از وابستگی سازمانی ذکر می‌شود. هر نویسنده باید نام خود را با فرمتی یکسان و مورد توافق تیم پژوهشی یا مطابق با دستورالعمل مجله بنویسد (مثلاً همگی از فرمت Last Name, F. M. استفاده کنند). در مقالات با تعداد زیادی نویسنده گاهی اوقات ممکن است پس از ذکر چند نام اول از عبارت “et al.” (و همکاران) در لیست‌های ارجاع‌دهی استفاده شود اما در بخش اصلی اطلاعات نویسندگان مقاله معمولاً نام تمامی افرادی که معیارهای نویسندگی را برآورده کرده‌اند ذکر می‌شود. این معیارها معمولاً بر اساس رهنمودهای کمیته بین‌المللی ویراستاران مجلات پزشکی (ICMJE) یا نهادهای مشابه تعیین می‌شود و شامل سهم قابل توجه در ایده و طراحی جمع‌آوری یا تحلیل داده‌ها؛ نگارش یا بازنگری انتقادی محتوا؛ و تأیید نسخه نهایی مقاله برای انتشار است. اطمینان از اینکه نام تمامی نویسندگان واجد شرایط به درستی و با املای صحیح ذکر شده و ترتیب آن‌ها مورد تأیید همه است قبل از سابمیت مقاله به مجله بسیار حیاتی است. هرگونه تغییر در لیست یا ترتیب نویسندگان پس از سابمیت اولیه معمولاً نیازمند توجیه قوی و موافقت سردبیر مجله است.

استانداردهای رایج برای نگارش نام نویسنده

در دنیای نشر علمی استانداردهای مختلفی برای نگارش نام نویسنده وجود دارد که هر یک توسط انجمن‌های علمی یا ناشران خاصی ترویج می‌شوند و در رشته‌های مختلف علمی کاربرد دارند. هدف اصلی این استانداردها ایجاد یکنواختی در فرمت‌بندی و تسهیل فرآیند نمایه‌سازی و ارجاع‌دهی است. از جمله مهم‌ترین این استانداردها می‌توان به APA (American Psychological Association) MLA (Modern Language Association) IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) و استاندارد ونکوور (Vancouver style) اشاره کرد. هر یک از این استانداردها دستورالعمل‌های خاصی برای نحوه نگارش نام کوچک و نام خانوادگی استفاده از حروف اول نام میانی و حتی نحوه نمایش نام نویسندگان متعدد دارند. انتخاب استاندارد مناسب معمولاً به رشته تحصیلی یا حوزه موضوعی مقاله و همچنین مجله‌ای که مقاله برای آن ارسال می‌شود بستگی دارد. برای مثال استاندارد APA بیشتر در علوم اجتماعی و رفتاری MLA در علوم انسانی IEEE در مهندسی و علوم کامپیوتر و استاندارد ونکوور در علوم پزشکی و زیستی رایج است. نویسندگان باید قبل از نگارش مقاله استاندارد مورد نیاز مجله هدف خود را شناسایی کرده و تمام اطلاعات نویسندگان را دقیقاً مطابق با آن استاندارد فرمت‌بندی کنند. عدم رعایت استاندارد خواسته شده یکی از دلایل رایج برای بازگرداندن مقاله به نویسنده جهت اصلاحات اولیه است.

سبک APA برای نگارش نام نویسندگان

سبک APA (American Psychological Association) که به طور گسترده در علوم اجتماعی روانشناسی آموزش و برخی دیگر از رشته‌ها استفاده می‌شود دستورالعمل‌های مشخصی برای نگارش نام نویسندگان در مقالات علمی دارد. بر اساس این سبک نام نویسندگان در صفحه عنوان مقاله و در بخش اطلاعات نویسنده (Author Information) به صورت Last Name, First Initial. Middle Initial. نوشته می‌شود. به عنوان مثال اگر نام نویسنده‌ای John B. Smith باشد در سبک APA به صورت Smith, J. B. نمایش داده می‌شود. استفاده از نام کامل کوچک یا نام میانی توصیه نمی‌شود و تنها از حروف اول استفاده می‌شود. نقطه (.) پس از هر حرف اول ضروری است و فاصله بین حروف اول نیز باید رعایت شود. در مقالات چندنویسنده‌ای نام تمامی نویسندگان به همین فرمت و به ترتیب توافق شده ذکر می‌شود و بین نام هر نویسنده با نویسنده بعدی از کاما استفاده می‌شود. قبل از نام نویسنده آخر در لیست از علامت “&” استفاده می‌شود (مثلاً Smith, J. B., & Johnson, C. D.). این سبک بر اختصار و وضوح در نمایه‌سازی تأکید دارد و به همین دلیل استفاده از حروف اول نام کوچک و میانی را ترجیح می‌دهد. رعایت دقیق این فرمت برای نویسندگانی که در حوزه‌های مرتبط با APA فعالیت می‌کنند الزامی است و به یکنواختی و استانداردسازی اطلاعات نویسندگان در پایگاه‌های داده کمک می‌کند.

سبک MLA برای نگارش نام نویسندگان

سبک MLA (Modern Language Association) که عمدتاً در علوم انسانی ادبیات و زبان‌شناسی کاربرد دارد رویکرد متفاوتی نسبت به برخی استانداردهای دیگر در نگارش نام نویسندگان دارد. در سبک MLA نام نویسندگان در مقاله معمولاً به صورت First Name Last Name نوشته می‌شود مانند John Smith. برخلاف APA استفاده از نام کامل کوچک رایج است و استفاده از حروف اول نام کوچک یا نام میانی کمتر متداول است مگر اینکه خود نویسنده ترجیح دهد از حرف اول نام میانی استفاده کند. در مقالاتی با چندین نویسنده نام تمامی نویسندگان به ترتیب مشخص شده و با فرمت First Name Last Name ذکر می‌شوند و بین نام‌ها از کاما استفاده می‌شود. اگر تعداد نویسندگان سه نفر یا بیشتر باشد در برخی موارد در ارجاع‌دهی درون متنی از نام نویسنده اول به همراه “et al.” استفاده می‌شود اما در بخش اطلاعات نویسندگان مقاله نام تمامی نویسندگان باید به طور کامل ذکر شود. سبک MLA بر خوانایی و استفاده از نام کامل تأکید بیشتری دارد و کمتر از اختصارات رایج در سبک‌های دیگر استفاده می‌کند. نویسندگانی که در حوزه‌های مرتبط با MLA مقاله می‌نویسند باید به این تفاوت‌ها دقت کرده و نام خود و همکارانشان را دقیقاً مطابق با این سبک فرمت‌بندی کنند تا از انطباق مقاله با الزامات مجله اطمینان حاصل کنند.

سبک IEEE برای نگارش نام نویسندگان

سبک IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) که به طور گسترده در رشته‌های مهندسی علوم کامپیوتر و فناوری اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرد دستورالعمل‌های خاصی برای نگارش نام نویسندگان دارد که با سبک‌های APA و MLA متفاوت است. در سبک IEEE نام نویسندگان معمولاً به صورت First Name or Initial(s) Last Name نوشته می‌شود. فرمت رایج‌تر استفاده از حروف اول نام کوچک و نام میانی (در صورت وجود) به همراه نام خانوادگی کامل است مانند J. B. Smith. در این فرمت حروف اول با نقطه از هم جدا می‌شوند و یک فاصله بین آخرین حرف اول و نام خانوادگی وجود دارد. گاهی اوقات نیز از نام کامل کوچک به همراه حرف اول نام میانی استفاده می‌شود مانند John B. Smith. انتخاب بین استفاده از نام کامل کوچک یا فقط حرف اول آن ممکن است به ترجیح نویسنده یا دستورالعمل‌های خاص کنفرانس یا مجله بستگی داشته باشد اما استفاده از حروف اول رایج‌تر است. در مقالات چندنویسنده‌ای نام تمامی نویسندگان به همین فرمت و به ترتیب مشخص شده ذکر می‌شود و بین نام هر نویسنده با نویسنده بعدی از کاما استفاده می‌شود. سبک IEEE بر اختصار و فرمت‌بندی فشرده تأکید دارد که این امر در نحوه نگارش نام نویسندگان نیز منعکس شده است. دقت در استفاده صحیح از نقاط و فاصله‌ها در این سبک بسیار مهم است.

استاندارد ونکوور برای نگارش نام نویسندگان

استاندارد ونکوور (Vancouver style) که به طور گسترده در علوم پزشکی و زیستی استفاده می‌شود و توسط کمیته بین‌المللی ویراستاران مجلات پزشکی (ICMJE) ترویج می‌گردد یکی از مختصرترین فرمت‌ها را برای نگارش نام نویسندگان ارائه می‌دهد. بر اساس این استاندارد نام نویسندگان به صورت Last Name First Initial(s) نوشته می‌شود بدون هیچ نقطه یا فاصله‌ای بین حروف اول. به عنوان مثال اگر نام نویسنده‌ای John B. Smith باشد در استاندارد ونکوور به صورت Smith JB نمایش داده می‌شود. نام خانوادگی به طور کامل نوشته می‌شود و به دنبال آن حروف اول نام کوچک و نام میانی (در صورت وجود) بدون نقطه و فاصله می‌آیند. در مقالات با چندین نویسنده نام تمامی نویسندگان به همین فرمت و به ترتیب مشخص شده ذکر می‌شوند و بین نام‌ها از کاما استفاده می‌شود. این فرمت فشرده به خصوص در لیست‌های ارجاع‌دهی که ممکن است شامل تعداد زیادی نویسنده باشند فضای کمتری اشغال می‌کند. استاندارد ونکوور بر وضوح و اختصار تأکید دارد و به همین دلیل از حداقل علائم نگارشی برای نام نویسندگان استفاده می‌کند. نویسندگانی که در حوزه‌های پزشکی و زیستی فعالیت می‌کنند باید با این استاندارد آشنا باشند و نام خود و همکارانشان را دقیقاً مطابق با آن فرمت‌بندی کنند.

اشتباهات رایج در نگارش نام نویسندگان

اشتباهات رایج در نگارش نام نویسندگان می‌تواند فرآیند انتشار و نمایه‌سازی مقاله را دچار مشکل کند. یکی از شایع‌ترین اشتباهات عدم حفظ یکنواختی در نگارش نام در طول زمان یا در مقالات مختلف است. نویسنده‌ای که یک بار نام خود را به صورت John Smith و بار دیگر به صورت J. Smith یا Smith, J. می‌نویسد باعث می‌شود که پایگاه‌های اطلاعاتی علمی نتوانند به درستی تمام آثار او را به یک پروفایل واحد اختصاص دهند. اشتباه دیگر غلط املایی در نام یا نام خانوادگی است که نه تنها ظاهر غیرحرفه‌ای به مقاله می‌دهد بلکه می‌تواند منجر به عدم شناسایی نویسنده در سیستم‌های نمایه‌سازی شود. عدم رعایت دقیق فرمت خواسته شده توسط مجله یا استاندارد مورد استفاده (مانند استفاده نادرست از نقاط کاما یا فاصله‌ها) نیز یک اشتباه رایج است. فراموش کردن ذکر نام یکی از نویسندگان واجد شرایط یا قرار دادن نام فردی که سهم قابل توجهی در پژوهش نداشته است (که نوعی سوءرفتار علمی محسوب می‌شود) از اشتباهات جدی‌تری هستند. همچنین عدم دقت در نگارش صحیح و کامل وابستگی سازمانی یا مشخص نکردن واضح نویسنده مسئول و اطلاعات تماس او می‌تواند مشکلاتی را در فرآیند ارتباط با مجله و دسترسی خوانندگان ایجاد کند. پرهیز از ذکر القاب علمی (مانند Dr. یا Prof.) مگر در موارد بسیار خاص و با تأیید مجله نیز از نکاتی است که باید رعایت شود. بررسی دقیق دستورالعمل‌های مجله و بازبینی نهایی بخش اطلاعات نویسندگان قبل از سابمیت برای جلوگیری از این اشتباهات ضروری است.

آیا نوشتن نام کامل نویسنده ضروری است یا می‌توان از اختصار استفاده کرد؟

ضرورت نوشتن نام کامل یا استفاده از اختصار (مانند حروف اول) بستگی به استاندارد مورد استفاده (مانند APA MLA IEEE) و دستورالعمل‌های خاص مجله دارد. برخی استانداردها استفاده از حروف اول نام کوچک و میانی را ترجیح می‌دهند در حالی که برخی دیگر نام کامل را توصیه می‌کنند. مهم‌ترین نکته رعایت یکنواختی در تمام انتشارات یک نویسنده و تبعیت از فرمت درخواستی مجله است.

چگونه نام نویسنده سازمانی یا گروهی را در مقاله بنویسیم؟

اگر یک سازمان یا گروه به عنوان نویسنده مسئول پژوهش شناخته شود (نه فردی خاص) نام کامل سازمان یا گروه به عنوان نویسنده در لیست ذکر می‌شود مشابه یک نویسنده فردی. این موضوع معمولاً برای گزارش‌ها یا اسناد رسمی یک نهاد کاربرد دارد. در این حالت نام گروه به جای نام فردی قرار می‌گیرد و وابستگی سازمانی نیز همان نام گروه یا نهاد خواهد بود.

محل دقیق نوشتن نام نویسندگان در ساختار مقاله کجاست؟

محل دقیق نوشتن نام نویسندگان معمولاً بلافاصله پس از عنوان اصلی مقاله و قبل از بخش‌های دیگر مانند چکیده (Abstract) کلمات کلیدی (Keywords) و وابستگی سازمانی (Affiliation) است. در برخی مجلات وابستگی سازمانی ممکن است مستقیماً زیر نام هر نویسنده یا در یک بخش جداگانه پس از لیست نویسندگان ذکر شود.

آیا نیازی به ذکر القاب علمی نویسنده مانند دکتر یا پروفسور است؟

خیر در اکثر مجلات علمی معتبر نیازی به ذکر القاب علمی مانند دکتر پروفسور مهندس و غیره در کنار نام نویسندگان نیست. این القاب معمولاً در رزومه یا معرفی‌نامه نویسنده ذکر می‌شوند اما در لیست نویسندگان مقاله علمی تنها نام و نام خانوادگی و در صورت لزوم حروف اول نام‌های دیگر بر اساس استاندارد مورد استفاده کافی است.

تفاوت نویسنده اول نویسنده مسئول و نویسندگان همکار چیست؟

نویسنده اول (First Author) معمولاً فردی است که بیشترین سهم را در انجام پژوهش و نگارش مقاله داشته است. نویسنده مسئول (Corresponding Author) فردی است که مسئولیت ارتباط با مجله در طول فرآیند داوری و انتشار و پاسخگویی به سؤالات پس از انتشار را بر عهده دارد. نویسندگان همکار (Co-authors) سایر افرادی هستند که معیارهای نویسندگی را برآورده کرده و در جایگاه‌های بعدی لیست نویسندگان قرار می‌گیرند.

چگونه از سرقت علمی با ذکر صحیح نام نویسندگان جلوگیری کنیم؟

ذکر صحیح و کامل نام تمامی نویسندگان واجد شرایط اصلی‌ترین راه برای جلوگیری از سرقت علمی (Plagiarism) و تضمین انتساب صحیح مالکیت فکری است. با مشخص کردن دقیق خالقان اثر هرگونه استفاده بدون اجازه یا بدون ارجاع مناسب از محتوای مقاله به وضوح قابل تشخیص خواهد بود. همچنین ذکر نام نویسندگان به رسمیت شناختن سهم هر فرد در تولید دانش است.