راهنمای سفر به شوشتر معرفی غذاهای محلی شوشتر

شوشتر، نگین باستانی خوزستان، مقصدی است که تاریخ پرشکوه و طعم های بی نظیر را در هم آمیخته است. این شهر با سازه های آبی ثبت جهانی یونسکو و خوراک های محلی که هر ذائقه ای را به وجد می آورد، فرصتی منحصربه فرد برای تجربه عمیق فرهنگ و میراث ایران زمین فراهم می کند. سفری به شوشتر، دریچه ای به گذشته و ضیافتی برای حواس است.

سفر به شوشتر، همچون گام نهادن در دالان های زمان، انسان را به روزگاران کهن می برد. این شهر باستانی که قدمت آن به هزاران سال پیش بازمی گردد، در طول تاریخ همواره نقشی محوری در تمدن های مختلف ایفا کرده است. از تمدن عیلامی و ساسانی گرفته تا دوران اسلامی، هر دوره ردپایی از خود بر پیکره این شهر زیبا بر جای گذاشته است.

شوشتر کجاست؟ آشنایی با نگین خوزستان

شوشتر، در جنوب غربی ایران و در استان خوزستان واقع شده است. این شهر تاریخی در حدود ۹۰ کیلومتری اهواز، مرکز استان خوزستان قرار دارد. موقعیت جغرافیایی خاص شوشتر، که بر سر راه رودخانه های پرآب کارون و دز قرار گرفته، آن را از دیرباز به یک کانون کشاورزی و تمدنی مهم تبدیل کرده بود. واژه شوشتر خود گفته می شود از شوش تر به معنای دلپذیرتر از شوش یا شاه شاتر به معنای شهر شاه گرفته شده است که هر دو به اهمیت و جایگاه ویژه این شهر اشاره دارند.

آب وهوای شوشتر در بیشتر فصول سال گرم است، اما نیمه دوم سال، به ویژه از اواسط پاییز تا اوایل بهار، آب وهوایی معتدل و بهاری بر این منطقه حاکم می شود. این زمان، بهترین زمان سفر به شوشتر است؛ زمانی که هوای دلنشین امکان گشت وگذار راحت در میان جاذبه های بی نظیر شهر را فراهم می کند و می توان از سرسبزی طبیعت اطراف نیز لذت برد.

راه های سفر به شوشتر: چگونه خود را به این شهر برسانید؟

برای سفر به شهر تاریخی شوشتر، گزینه های مختلفی برای حمل ونقل وجود دارد که هر کدام مزایا و ویژگی های خاص خود را دارند و می توان بر اساس ترجیح و شرایط سفر، یکی را انتخاب کرد.

سفر با خودرو شخصی

برای بسیاری از گردشگران، سفر با خودرو شخصی راحت ترین و انعطاف پذیرترین راه است. شوشتر از تهران حدود ۸۳۰ کیلومتر فاصله دارد که پیمودن این مسیر تقریباً ۱۰ تا ۱۲ ساعت به طول می انجامد. از اهواز نیز حدود ۸۵ کیلومتر مسافت است که با خودرو شخصی کمتر از دو ساعت طی می شود. این روش امکان توقف در مسیر و بازدید از جاذبه های بین راهی را نیز فراهم می کند.

سفر با وسایل نقلیه عمومی

اگر قصد سفر با وسایل نقلیه عمومی را دارید، شوشتر به خوبی با شبکه حمل ونقل عمومی کشور مرتبط است:

• اتوبوس: پایانه های اتوبوس رانی در شهرهای بزرگ کشور، سرویس های منظمی به شوشتر دارند. این گزینه معمولاً مقرون به صرفه و در دسترس است.
• قطار: شوشتر ایستگاه قطار مستقیمی ندارد، اما می توان به ایستگاه های نزدیک مانند اهواز یا دزفول سفر کرد و از آنجا با تاکسی یا اتوبوس های محلی به شوشتر رسید. ایستگاه اهواز حدود ۹۰ کیلومتر و ایستگاه دزفول حدود ۶۰ کیلومتر با شوشتر فاصله دارند.
• هواپیما: شوشتر فرودگاه مستقلی ندارد. نزدیک ترین فرودگاه ها، فرودگاه بین المللی اهواز و فرودگاه دزفول هستند. پس از رسیدن به این فرودگاه ها، می توان با تاکسی یا ون های مخصوص فرودگاه به شوشتر منتقل شد.

اقامت در شوشتر: کجا بمانیم؟

شوشتر با وجود جاذبه های فراوان، تعداد اقامتگاه های مدرن و هتل های بزرگ کمتری نسبت به شهرهای توریستی معروف دارد. با این حال، گزینه های موجود تجربه ای دلنشین و متفاوت را برای بازدیدکنندگان فراهم می کنند.

• اقامتگاه های بوم گردی و خانه های سنتی: این اقامتگاه ها در بافت تاریخی شهر، به ویژه در نزدیکی سازه های آبی و خانه های تاریخی، قرار گرفته اند. آن ها فرصتی بی نظیر برای لمس زندگی سنتی و معماری بومی شوشتر را ارائه می دهند. بسیاری از این خانه ها با حفظ اصالت خود، امکانات رفاهی مناسبی را فراهم کرده اند.
• هتل ها: تعداد محدودی هتل و مهمانپذیر در شوشتر وجود دارد که امکانات اولیه را برای اقامت فراهم می کنند.

با توجه به افزایش محبوبیت شوشتر به عنوان مقصدی گردشگری، توصیه می شود به ویژه در فصول پربازدید (پاییز و زمستان)، اقامتگاه خود را از پیش رزرو کنید تا از دغدغه های مربوط به یافتن مکان مناسب آسوده خاطر باشید.

جاذبه های دیدنی شوشتر: از شاهکارهای باستانی تا طبیعت بکر

شوشتر شهری است که هر گوشه آن داستانی از تاریخ و هنر مهندسی باستان را روایت می کند. جاذبه های این شهر تنها به سازه های آبی آن محدود نمی شود، بلکه مجموعه ای از آثار تاریخی، فرهنگی و طبیعی را در بر می گیرد که هر گردشگری را مجذوب خود می کند.

نظام آبی تاریخی شوشتر (میراث جهانی یونسکو)

مجموعه سازه های آبی تاریخی شوشتر، شاهکاری بی بدیل از مهندسی باستان است که در سال ۲۰۰۹ میلادی به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شد. این سیستم پیچیده شامل سدها، پل ها، کانال ها، تونل ها و آسیاب های آبی است که از دوران هخامنشی آغاز شده و در دوره ساسانی به اوج خود رسیده است. عملکرد این سیستم بر مبنای استفاده بهینه از جریان رودخانه های کارون و دز بوده و برای مصارف کشاورزی، صنعتی و شهری مورد بهره برداری قرار می گرفته است.

آسیاب ها و آبشارهای شوشتر

مهم ترین بخش این مجموعه، آسیاب ها و آبشارهای شوشتر هستند که در قلب شهر قرار دارند. در این محوطه، سد گرگر آب رودخانه کارون را بالا می آورد و آن را از طریق تونل های دست کند به کانال های متعدد هدایت می کند. این کانال ها آب را به سمت آسیاب ها می برند و پس از به حرکت درآوردن چرخ های آسیاب، آب به صورت آبشارهای زیبا و دیدنی به حوضچه ای در پایین دست سرازیر می شود. صدای دلنشین آب و منظره آبشارها، فضایی آرامش بخش و بی نظیر را خلق کرده است.

بند میزان

بند میزان، یکی از مهم ترین و اعجاب انگیزترین اجزای نظام آبی شوشتر است که بر روی رود کارون احداث شده است. وظیفه اصلی این بند، تقسیم آب کارون به دو شاخه اصلی شطیط و گرگر است. این سازه سنگی و ساروجی، نشان دهنده دقت مهندسی باستانی است؛ به طوری که یکی از دهانه های آن به گونه ای طراحی شده بود که در صورت افزایش دبی آب، مازاد آن را به سمت رودخانه شطیط هدایت کند و از طغیان جلوگیری نماید.

پل شادروان

پل شادروان (پل ساسانی) با طولی حدود ۵۰۰ متر، یکی از بزرگترین پل های باستانی ایران بود که بر روی شاخه اصلی کارون ساخته شده بود. اگرچه امروزه بخش های زیادی از این پل تخریب شده است، اما بقایای آن همچنان عظمت و اهمیت تاریخی آن را یادآوری می کند. این پل نه تنها یک گذرگاه، بلکه بخشی از سیستم کنترل و مدیریت آب بود.

کانال داریون

نهر یا کانال داریون، یکی از شاخه های فرعی شطیط است که اطراف شوشتر را دور می زند و سپس دوباره به شطیط می پیوندد. این کانال دست کند با محیط طبیعی سرسبز و آرام اطراف خود، یکی دیگر از جاذبه های دیدنی شوشتر محسوب می شود که می توان در کنار آن به پیاده روی و لذت بردن از طبیعت پرداخت.

بند ماهی بازان، بند لشکر، عمارت کلاه فرنگی

• بند ماهی بازان: این بند بر روی رودخانه دست کند گرگر قرار دارد و از یک عارضه طبیعی برای بالا بردن سطح آب و افزایش فشار آن استفاده می کرده است.
• بند لشکر: این بند با طول ۱۲۴ و ارتفاع ۸ متر، در کنار دروازه لشکر و در مسیر نهر داریون بنا شده است. یکی از نکات جالب درباره آن، سیستم خنک کننده اش بوده که گاهی تا هفت درجه اختلاف دما با محیط اطراف ایجاد می کرده است.
• عمارت کلاه فرنگی: این برج دیدبانی سنگی، اگرچه مستقیماً بخشی از سازه آبی نیست، اما برای نظارت بر کارگران مشغول به ساخت بند میزان در دوره هخامنشیان ساخته شده بود. امروزه تنها سه متر از این عمارت باقی مانده است.

نظام آبی تاریخی شوشتر، گواهی بی بدیل بر هوش، خلاقیت و توان مهندسی ایرانیان باستان است که توانسته اند پیچیده ترین مسائل آبی را با کمترین امکانات و ابزارهای آن دوران حل کنند.

سایر جاذبه های تاریخی و فرهنگی

علاوه بر سازه های آبی، شوشتر دارای جاذبه های تاریخی و فرهنگی دیگری نیز هست که هر کدام روایتگر بخشی از گذشته این سرزمین هستند.

• قلعه سلاسل: این قلعه باستانی که از دوره هخامنشیان تا دوره نادرشاه افشار مورد استفاده بوده، نقشی حیاتی در دفاع از شهر و کنترل نهر داریون داشته است. بقایای آن همچنان عظمت این بنای حکومتی و دفاعی را نشان می دهد.
• مسجد جامع شوشتر: یکی از قدیمی ترین مساجد ایران که قدمت آن به حدود ۱۲۰۰ سال پیش بازمی گردد. این مسجد با معماری خشتی و گلی، دارای چندین شبستان و رواق است و نمونه ای باشکوه از هنر معماری اسلامی محسوب می شود.
• خانه های تاریخی شوشتر: خانه هایی نظیر خانه مستوفی، خانه مرعشی، خانه معین التجار، خانه امین زاده، خانه گازر و خانه مقدم، با معماری سنتی و گچ بری های زیبا، شما را به دل زندگی گذشته شوشتر می برند و نمادی از فرهنگ و هنر این دیار هستند.
• دخمه زرتشتیان: این دخمه ها که قدمتشان به دوره مادها می رسد، نشان دهنده آداب و رسوم تدفین زرتشتیان هستند که اجساد را به طبیعت بازمی گرداندند.
• باغ خان شوشتر: این باغ زیبا از آثار دوره قاجار است و در حاشیه غربی رود گرگر قرار دارد. ترکیب رودخانه و فضای سبز دلنشین باغ، منظره ای چشم نواز را برای بازدیدکنندگان فراهم می کند.

شکم گردی در شوشتر: معرفی غذاهای محلی شوشتر (بخش اصلی و جامع)

سفر به شوشتر بدون تجربه طعم های بی نظیر غذاهای محلی آن کامل نخواهد بود. آشپزی شوشتری، با استفاده از مواد اولیه تازه، سبزیجات معطر محلی و ادویه جات خاص منطقه، تنوع و اصالتی منحصربه فرد دارد. شکم گردی در شوشتر، به اندازه دیدن جاذبه های تاریخی آن لذت بخش است.

چرا غذاهای شوشتر را باید امتحان کرد؟

غذاهای شوشتر نه تنها لذیذ و متنوع هستند، بلکه هر کدام داستانی از فرهنگ و اقلیم این سرزمین را در خود نهفته اند. این غذاها که بسیاری از آن ها ریشه های تاریخی دارند، با طعم های اصیل و عطرهای دلنشین، خاطره ای فراموش نشدنی از سفر به این دیار را در ذهن حک می کنند.

معرفی دقیق و وسوسه کننده غذاهای اصلی شوشتر

پلو شوشتری

یکی از غذاهای شناخته شده و محبوب شوشتر، پلو شوشتری است. این پلو با ترکیب برنج، ماش، شوید و مرغ یا گوشت تهیه می شود. برای تهیه آن، معمولاً ماش و شوید را با برنج آبکش شده مخلوط کرده و تکه های مرغ یا گوشت تفت داده شده با پیاز و ادویه جات را لای برنج قرار می دهند تا دم بکشد. عطر شوید و طعم متفاوت ماش، این پلو را بسیار لذیذ و متمایز می کند. پلو شوشتری اغلب با کره محلی سرو می شود که عطر و طعم آن را دوچندان می کند.

نان چرب

نان چرب شوشتری، برخلاف نامش که ممکن است تصور چربی زیاد را ایجاد کند، غذایی سبک و مغذی است. این خوراک سنتی که در گذشته در مراسمات خاص و به ویژه عروسی ها طبخ می شد، با نان محلی تازه (معمولاً نان تیری یا تافتون)، مقداری روغن حیوانی، گوشت چرخ کرده یا تکه ای پخته، پیاز داغ و ادویه جات تهیه می شود. نان ها با مخلوط گوشت و پیاز داغ نرم و خوش طعم شده و بافتی متفاوت و طعمی دلچسب به این غذا می بخشند. این غذا معمولاً با دوغ یا ماست محلی سرو می شود.

آش غلغل شوشتری

آش غلغل، یک آش مقوی و پرطرفدار است که غالباً برای صبحانه یا به عنوان یک وعده غذایی کامل در فصول سرد سال میل می شود. این آش با نخود، لوبیا، گندم، برنج، گوشت (معمولاً گوشت گوسفند یا گاو)، و سبزیجاتی مانند تره و شنبلیله تهیه می شود. ویژگی خاص آش غلغل، غلظت و لعاب دار بودن آن است که به دلیل مدت زمان طولانی پخت و ترکیب غلات حاصل می شود. طعم گرم و دلنشین این آش، تجربه ای دلپذیر را برای هر کسی که آن را امتحان کند، به ارمغان می آورد.

قلیه ماهی شوشتری

قلیه ماهی شوشتری با قلیه ماهی های رایج در سایر نقاط جنوب کشور تفاوت هایی دارد که آن را منحصربه فرد می کند. در قلیه ماهی شوشتری، علاوه بر سبزیجات مخصوص قلیه (گشنیز و شنبلیله)، از رب انار نیز استفاده می شود که طعم ملس و ترش وشیرینی به آن می بخشد. سیر فراوان، تمر هندی و ادویه جات تند، از دیگر اجزای این خورش لذیذ هستند. ماهی استفاده شده معمولاً ماهی های جنوبی مانند هامور یا شوریده است که به خوبی طعم خورش را به خود جذب می کنند. این خورش با برنج سفید سرو شده و ترکیبی از تندی، ترشی و عطر دلنشین را ارائه می دهد.

پنیرک (توله) شوشتری

توله یا پنیرک، یک سبزی محلی است که به وفور در منطقه شوشتر یافت می شود و دارای خواص فراوان است. این غذای گیاهی و سالم، با پنیرک پخته شده، سیر داغ، پیاز داغ و گاهی کمی ترشی انار تهیه می شود. پنیرک شوشتری معمولاً به عنوان یک خوراک سبک، پیش غذا یا حتی در کنار غذاهای اصلی سرو می شود. طعم خاص و فواید بی شمار این گیاه، آن را به یکی از محبوب ترین خوراک های محلی تبدیل کرده است.

قورمه سبزی شوشتری

قورمه سبزی شوشتری، با قورمه سبزی های معمول در مناطق دیگر ایران تفاوت هایی دارد که بیشتر به دلیل استفاده از سبزیجات محلی و ادویه جات خاص است. در این قورمه سبزی، علاوه بر سبزیجات رایج، از سبزی های کوهی و محلی نیز استفاده می شود که طعمی متفاوت و عطر بی نظیری به خورش می بخشد. گوشت، لوبیا و لیموعمانی نیز از دیگر اجزای اصلی این خورش هستند که پس از ساعت ها جا افتادن، طعمی فراموش نشدنی را ارائه می دهند.

سیر باقلا شوشتری

سیر باقلا یک غذای گیاهی ساده اما بسیار لذیذ است که با باقلای سبز، سیر و شوید تازه تهیه می شود. این غذا معمولاً در فصل بهار که باقلای سبز تازه در دسترس است، طبخ می شود. طعم دلنشین سیر و شوید در کنار باقلا، این خوراک را به یک گزینه عالی برای علاقه مندان به غذاهای گیاهی تبدیل کرده است. این غذا را می توان به تنهایی یا به عنوان پیش غذا سرو کرد.

بورانی باقلا سبز تازه

بورانی باقلا سبز، خوراکی دیگر بر پایه باقلا است که با ماست و سیر ترکیب می شود. باقلاهای سبز پس از پخته شدن، با ماست چکیده، سیر رنده شده و کمی نمک و فلفل مخلوط می شوند. این بورانی، طعمی خنک و ترش و شیرین دارد و به عنوان پیش غذا یا کنار غذاهای اصلی، به ویژه در فصول گرم تر، بسیار دلنشین است.

خورش آلو شوشتری، دیزی شوشتری، حمیص شوشتری، قلیه به و انار

• خورش آلو شوشتری: خورشی شیرین و ملس که با گوشت، آلو و پیاز تهیه می شود و طعمی دلچسب دارد.
• دیزی شوشتری: دیزی شوشتری با گوشت گوسفندی، نخود، لوبیا و سیب زمینی پخته می شود و در سفره های شوشتری جایگاه ویژه ای دارد.
• حمیص شوشتری: یک خوراک سنتی با گوشت و سبزیجات معطر که طعمی خاص و لذیذ دارد.
• قلیه به و انار: خورشی ملس و ترش وشیرین که با گوشت، به، رب انار و ادویه جات خاص تهیه می شود و در فصول سرد، طعمی گرم و دلنشین به سفره می آورد.

خوراکی ها و شیرینی های محلی

کلوچه خرمایی خانگی شوشتر

کلوچه خرمایی شوشتر یکی از محبوب ترین سوغات و خوراکی های محلی این شهر است. این کلوچه با خرمای مخصوص جنوب، آرد، روغن، کنجد، گردو و ادویه های معطری مانند دارچین و هل تهیه می شود. کلوچه خرمایی بافتی نرم و طعمی شیرین و دلنشین دارد و برای پذیرایی از مهمانان یا به عنوان میان وعده ای انرژی زا در کنار چای بسیار مناسب است. این کلوچه ها در طول سال موجودند، اما در فصول سرد که مردم بیشتر به دنبال نوشیدنی های گرم هستند، محبوبیت بیشتری پیدا می کنند.

رستوران ها و مکان های پیشنهادی برای چشیدن غذاها

برای تجربه غذاهای سنتی شوشتر، بهترین گزینه مراجعه به رستوران های محلی و اقامتگاه های بوم گردی است که اغلب این غذاها را با کیفیت بالا و طعم اصیل طبخ می کنند. رستوران موزه مستوفی یکی از مکان هایی است که می توان برخی از غذاهای محلی شوشتر را در فضایی تاریخی و دلنشین تجربه کرد. همچنین، جستجو در بازارها و کوچه های قدیمی شهر می تواند شما را به سمت خانگی ترین و خوشمزه ترین غذاها هدایت کند.

شکم گردی در شوشتر، فرصتی بی نظیر برای کشف طعم های اصیل و عطر دلنشین آشپزی سنتی ایران است که در هر لقمه، داستان هزاران سال تاریخ و فرهنگ این سرزمین را روایت می کند.

موسیقی و صنایع دستی شوشتر: ریشه های عمیق فرهنگی

شوشتر نه تنها شهری باستانی و با غذاهای لذیذ است، بلکه قلب تپنده ای از فرهنگ و هنر نیز محسوب می شود. موسیقی و صنایع دستی این شهر، بازتابی از تاریخ غنی و ذوق هنری مردم آن است.

موسیقی محلی

موسیقی در شوشتر ریشه ای عمیق و جایگاهی ویژه در زندگی مردم دارد. گوشه شوشتری در دستگاه همایون، یکی از مهم ترین و شناخته شده ترین گوشه های موسیقی سنتی ایران است. این گوشه، با اصالت و عمق خود، الهام بخش بسیاری از هنرمندان بزرگ بوده است. هنرمندان محلی شوشتر نیز با چیره دستی، ردیف های محلی را بر روی دستگاه های مختلف موسیقی ایرانی اجرا می کنند که این تنوع در کمتر شهری از ایران دیده می شود. شنیدن آوازهای محلی با لهجه و بیان شوشتری، تجربه ای منحصربه فرد از فرهنگ موسیقایی این منطقه را به ارمغان می آورد.

صنایع دستی شوشتر و سوغات

شوشتر به دلیل تاریخ طولانی و موقعیت جغرافیایی خود، از دیرباز مرکز تولید صنایع دستی متنوعی بوده است. منسوجات و پارچه بافی، از برجسته ترین صنایع دستی این منطقه به شمار می روند:

• دیبای شوشتری: پارچه های ابریشمی نفیس و بافته های ابریشمی شوشتر از شهرت جهانی برخوردار بوده اند.
• پرند شوشتری: نوعی پارچه ابریشمی دیگر که به دلیل کیفیت و زیبایی خاص خود شناخته شده است.
• کپوبافی: این هنر بومی منطقه خوزستان و شوشتر، با استفاده از برگ های درخت نخل و تزئین با کامواهای رنگی، سبدها و ظروف زیبا و کاربردی خلق می کند.
• جاجیم بافی: بافته های رنگارنگ و پشمی جاجیم، با طرح های هندسی و سنتی، نمادی از هنر عشایری و روستایی این دیار است.
• معرق ساقه گندم: هنری ظریف و زیبا که در آن با استفاده از ساقه های گندم، طرح های پیچیده و چشم نواز بر روی چوب ایجاد می شود.
• فلزکاری: ساخت ابزار و اشیای تزئینی از فلز نیز از دیگر هنرهای سنتی شوشتر است.

این صنایع دستی، سوغات شوشتر محسوب می شوند و می توانند یادگاری های ارزشمندی از سفر به این شهر باشند.

نکات مهم برای یک سفر فراموش نشدنی به شوشتر

برای اینکه سفر شما به شوشتر تجربه ای کامل و بی عیب و نقص باشد، رعایت چند نکته می تواند بسیار مفید باشد:

• بهترین زمان بازدید: همانطور که پیشتر اشاره شد، فصول پاییز و زمستان و اوایل بهار، بهترین زمان برای سفر به شوشتر است تا از آب وهوای معتدل و لذت بخش آن نهایت بهره را ببرید. در این فصول، علاوه بر گشت وگذار راحت، می توان از سرسبزی طبیعت اطراف رودخانه ها نیز لذت برد.
• احترام به آداب و رسوم محلی: مردم شوشتر مهمان نواز و خونگرم هستند. احترام به فرهنگ و آداب و رسوم محلی، تجربه ارتباطی دلنشین تری را برای شما رقم خواهد زد.
• کفش مناسب پیاده روی: بسیاری از جاذبه های شوشتر، به ویژه در بافت تاریخی و سازه های آبی، نیاز به پیاده روی دارند. پوشیدن کفش راحت و مناسب ضروری است.
• راهنمای محلی: برای درک عمیق تر تاریخ و عملکرد پیچیده سازه های آبی، استخدام یک راهنمای محلی می تواند بسیار مفید باشد. آن ها دانش و اطلاعات ارزشمندی را ارائه می دهند که از طریق مطالعه تنها به دست نمی آید.
• آمادگی برای گرما (در فصول گرم): اگر ناچار به سفر در فصول گرم هستید، حتماً آب کافی، کلاه، عینک آفتابی و لباس های خنک همراه داشته باشید و ساعات گرم روز را در اماکن سرپوشیده سپری کنید.
• خرید سوغات: حتماً زمانی را برای بازدید از بازارها و خرید صنایع دستی و خوراکی های محلی مانند کلوچه خرمایی اختصاص دهید.

نتیجه گیری: شوشتر، شهری که هر ایرانی باید ببیند

شوشتر، بیش از یک شهر، یک موزه زنده از تاریخ و تمدن ایرانی است. از شاهکارهای بی بدیل مهندسی آبی گرفته تا کوچه پس کوچه هایی که خانه های قدیمی با معماری منحصربه فرد خود را در آغوش گرفته اند، هر گوشه این شهر روایتگر داستانی از گذشته پرشکوه آن است. اما سفر به شوشتر تنها به تماشای آثار باستانی محدود نمی شود؛ طعم های دل انگیز غذاهای محلی شوشتر، از آش غلغل صبحانه گرفته تا قلیه ماهی های متفاوت و نان چرب اصیل، تجربه ای دیگر از غنای فرهنگی این دیار را پیش روی هر بازدیدکننده قرار می دهد.

تجربه پیاده روی در کنار آبشارهای خروشان، تماشای غروب آفتاب بر فراز سازه های آبی باستانی، و مزه کردن کلوچه های خرمایی تازه، همگی دست به دست هم می دهند تا سفری به یادماندنی و عمیق در این نگین خوزستان رقم بخورد. شوشتر، شهری است که روح تاریخ در آن زنده است و هر گردشگری را با خود به گذشته ای پر افتخار می برد و با طعم های اصیلش، کام جان را شیرین می کند. این شهر، مقصدی است که نه تنها باید دید، بلکه باید آن را با تمام وجود حس کرد و به دیگران نیز برای دیدنش توصیه کرد.