دادخواست تقسیم ترکه بدون تحریر ترکه

بله، طرح دادخواست تقسیم ترکه بدون انجام فرآیند تحریر ترکه کاملاً امکان پذیر است، اما این امر مستلزم وجود شرایط خاص و توافق میان ورثه است. این موضوع یکی از جنبه های مهم در مدیریت امور مربوط به ارث است که ابهامات زیادی را برای ورثه و حتی متخصصین حقوقی ایجاد می کند. در ادامه، جنبه های مختلف این فرآیند را از دیدگاهی حقوقی و کاربردی بررسی خواهیم کرد تا مسیر پیش روی ورثه روشن تر شود و تصمیم گیری آگاهانه تری صورت پذیرد.

هنگامی که یکی از عزیزان از دست می رود، علاوه بر سوگ و اندوه، خانواده با چالش های حقوقی مربوط به میراث متوفی نیز روبه رو می شود. این چالش ها، به ویژه در مورد تقسیم ترکه، می تواند پیچیده و زمان بر باشد. گاهی اوقات ورثه به دنبال راهی هستند که امور مربوط به تقسیم میراث را با سرعت و سهولت بیشتری انجام دهند و از مراحل طولانی و پرهزینه اجتناب کنند. یکی از این راه ها، بررسی امکان تقسیم ترکه بدون انجام تحریر ترکه است؛ فرآیندی که در آن لیستی دقیق از اموال و دیون متوفی تهیه می شود. این مقاله می کوشد تا با زبانی شیوا و تجربه محور، به ورثه در درک این موضوع حیاتی کمک کند و آن ها را با ابعاد مختلف قانونی و عملی این تصمیم آشنا سازد. هدف، روشن ساختن مسیر و ارائه راهنمایی جامع است تا خوانندگان، احساس کنند در کنار یک همراه حقوقی متخصص، قدم در این راه پر فراز و نشیب گذاشته اند.

مفاهیم کلیدی برای درک بهتر موضوع

پیش از ورود به جزئیات امکان پذیری دادخواست تقسیم ترکه بدون تحریر آن، لازم است تا با چند مفهوم بنیادین حقوقی آشنا شویم. درک این مفاهیم، پایه و اساس هرگونه اقدام حقوقی در زمینه ارث را تشکیل می دهد و به ورثه کمک می کند تا تصمیماتی آگاهانه و سنجیده اتخاذ کنند. خود را در موقعیتی تصور کنید که نیاز به تقسیم اموال متوفی دارید؛ در این حالت، آشنایی با اصطلاحات رایج، مانند داشتن یک نقشه راه در مسیری ناشناخته است.

ترکه چیست؟ (ماترک)

ترکه، که در اصطلاح عامیانه به آن میراث یا ماترک نیز گفته می شود، مجموعه تمامی حقوق و تعهدات مالی است که از شخص متوفی برجای می ماند. این مجموعه شامل دارایی ها (مانند اموال منقول و غیرمنقول، پول نقد، سهام، مطالبات) و بدهی ها (مانند وام ها، دیون، مهریه) می شود. در واقع، ترکه همچون یک ترازنامه مالی است که هم جنبه های مثبت و هم جنبه های منفی دارد. ورثه باید توجه داشته باشند که پیش از تقسیم دارایی ها، باید تکلیف بدهی ها مشخص شود. ماده ۸۶۸ قانون مدنی به این موضوع اشاره دارد که مالکیت ورثه نسبت به ترکه، پس از ادای دیون و وصایای متوفی مستقر می شود.

تا زمانی که ترکه میان ورثه تقسیم نشده باشد، در یک حالت حقوقی خاص قرار دارد که به آن اشاعه می گویند. این بدان معناست که تمامی ورثه به صورت مشاع و سهمی، در کل ترکه شریک هستند و هیچ کدام نمی توانند به تنهایی و بدون توافق سایرین، در آن تصرفی مالکانه کنند. این وضعیت اشاعه، خود می تواند منشأ بسیاری از اختلافات باشد؛ بنابراین، تقسیم ترکه راهی برای خروج از این وضعیت مشترک و تعیین سهم مشخص هر وارث است.

انواع قبول یا رد ترکه توسط ورثه

ورثه پس از فوت متوفی، در مواجهه با ترکه، سه گزینه اصلی پیش رو دارند که هر یک پیامدهای حقوقی خاص خود را دارد:

* قبول مطلق ترکه: در این حالت، ورثه با تمامی جوانب ترکه، چه مثبت و چه منفی، موافقت می کنند. یعنی اگر دیون متوفی از اموال برجای مانده بیشتر باشد، ورثه باید بدهی ها را حتی از اموال شخصی خود نیز بپردازند. این نوع قبول کردن ترکه، مسئولیت نامحدودی را برای ورثه به همراه دارد و کمتر توصیه می شود، مگر اینکه ورثه از عدم وجود دیون یا کفایت ترکه برای پرداخت دیون اطمینان کامل داشته باشند.
* قبول مشروط ترکه: در این روش، ورثه ترکه را به شرطی می پذیرند که ابتدا تمامی دیون و وصایا از محل اموال متوفی پرداخت شود. در این صورت، مسئولیت ورثه در قبال دیون متوفی، صرفاً تا میزان اموال به جا مانده از او خواهد بود و آن ها مجبور به پرداخت دیون از اموال شخصی خود نیستند. تحریر ترکه می تواند ابزاری برای تحقق این شرط باشد، چرا که وضعیت دقیق دارایی ها و بدهی ها را مشخص می کند.
* رد ترکه: در صورتی که ورثه نخواهند هیچ گونه مسئولیتی در قبال ترکه متوفی (به خصوص دیون) بر عهده بگیرند، می توانند ترکه را رد کنند. این رد باید به صورت رسمی و در مهلت قانونی (معمولاً یک ماه از اطلاع از فوت یا از تاریخ ابلاغ خاتمه تحریر ترکه) صورت گیرد. با رد ترکه، ورثه از هرگونه نفع و ضرر ناشی از آن مبرا می شوند و اداره ترکه بر عهده دادستان یا مدیر ترکه قرار می گیرد.

تحریر ترکه چیست؟

تحریر ترکه فرآیندی قانونی است که هدف از آن، تهیه یک فهرست دقیق و جامع از تمامی اموال (منقول و غیرمنقول)، مطالبات، دیون، و بستانکاران متوفی است. این فرآیند تحت نظارت دادگاه و توسط یک عضو مجری قرار انجام می شود. اهمیت تحریر ترکه در ایجاد شفافیت کامل در مورد وضعیت مالی متوفی است.

مزایای تحریر ترکه برای ورثه و طلبکاران متعدد است:

* شفافیت: با تحریر ترکه، تصویر کاملی از دارایی ها و بدهی ها به دست می آید که از ابهامات و سوءتفاهمات بعدی جلوگیری می کند.
* حفاظت از حقوق: حقوق ورثه و طلبکاران به وضوح مشخص می شود و از تضییع آن ها جلوگیری به عمل می آید.
* تصمیم گیری آگاهانه: ورثه می توانند با اطلاعات کامل، در مورد قبول، رد یا قبول مشروط ترکه تصمیم بگیرند.
* آگاهی طلبکاران: طلبکاران از وضعیت ترکه آگاه می شوند و می توانند مطالبات خود را به صورت قانونی پیگیری کنند.

مواردی وجود دارد که قانون، تحریر ترکه را الزامی می داند، مانند وجود ورثه محجور (صغیر یا مجنون)، ورثه غایب مفقودالاثر، یا زمانی که میان ورثه بر سر میزان و ماهیت ترکه اختلاف وجود دارد. مواد ۲۴۶، ۲۰۹ و ۳۴۴ قانون امور حسبی به برخی از این موارد اشاره دارند. در این شرایط، چاره ای جز انجام تحریر ترکه نیست تا حقوق همه ذینفعان حفظ شود.

تقسیم ترکه چیست؟

تقسیم ترکه به معنای پایان دادن به حالت اشاعه و مشترک بودن اموال متوفی و تعیین سهم مشخص و مستقل هر یک از ورثه است. این مرحله، پس از پرداخت دیون، وصایا و مهریه همسر متوفی (مقدمات قانونی طبق ماده ۸۶۸ قانون مدنی) آغاز می شود. در واقع، تقسیم ترکه، سر و سامان دادن نهایی به میراث و فراهم آوردن امکان تصرف مالکانه برای هر وارث در سهم خود است.

روش های مختلفی برای تقسیم ترکه وجود دارد که بسته به نوع اموال و توافق ورثه، می تواند متفاوت باشد:

* افراز: اگر اموال قابل تقسیم باشند و هر سهم بتواند به صورت جداگانه ارزش گذاری شود (مانند قطعات زمین)، از طریق افراز، هر وارث سهم مشخص خود را دریافت می کند.
* تعدیل:* در مواردی که اموال از نظر ماهیت یا ارزش کاملاً یکسان نیستند، اما می توان با محاسبه و تخصیص سهم، به عدالت نزدیک شد، از تعدیل استفاده می شود. ممکن است برای رسیدن به عدالت، مابه التفاوت به صورت نقدی پرداخت شود.
* مزایده/فروش: اگر اموال قابل تقسیم نباشند (مانند یک واحد آپارتمان کوچک) و ورثه نیز بر سر مالکیت مشترک توافق نکنند، دادگاه ممکن است دستور فروش اموال از طریق مزایده را صادر کند و سپس عواید حاصل از فروش را میان ورثه تقسیم کند.

تقسیم ترکه به مفهوم ختم وضعیت اشاعه و تفکیک سهم الارث هر وارث است، اما این اقدام نباید حقوق طلبکاران و وصایا را نادیده بگیرد. ورثه باید همواره این توازن را در نظر داشته باشند.

امکان سنجی دادخواست تقسیم ترکه بدون تحریر ترکه

اکنون که با مفاهیم پایه ای آشنا شدیم، به سوال اصلی می رسیم: آیا می توان برای تقسیم ترکه دادخواست داد، در حالی که تحریر ترکه انجام نشده است؟ این سوال، محل بحث و اختلاف نظرهای حقوقی متعددی است، اما رویه قانونی و روح حاکم بر قوانین امور حسبی، پاسخی نسبتاً روشن برای آن دارد.

اصل عدم لزوم تحریر ترکه پیش از تقسیم

این باور که تحریر ترکه همیشه پیش نیاز اجباری برای تقسیم ترکه است، یک استنباط حقوقی صحیح نیست. در واقع، قانون امور حسبی به صراحت چنین الزامی را برای تمامی موارد تقسیم ترکه بیان نکرده است. اگر به ماده ۳۰۴ قانون امور حسبی که شرایط درخواست تقسیم ترکه را مشخص می کند، نگاهی بیندازیم، هیچ اشاره ای به لزوم تحریر ترکه به عنوان یکی از پیش شرط ها نمی بینیم. این ماده به ورثه یا وکیل آن ها اجازه می دهد تا با استناد به گواهی انحصار وراثت و مدارک مالکیت، دادخواست تقسیم را مطرح کنند.

همچنین، ماده ۶۰۶ قانون مدنی بیان می کند: هر گاه ترکه میت قبل از اداء دیون تقسیم شود و یا بعد از تقسیم معلوم شود که بر میت دینی بوده است طلبکار باید به هر یک از وراث به نسبت سهم او رجوع کند و اگر یک یا چند نفر از وراث معسر شده باشد طلبکار می تواند برای سهم معسر یا معسرین نیز به وارث دیگر رجوع نماید. این ماده به روشنی نشان می دهد که امکان تقسیم ترکه حتی قبل از ادای دیون نیز وجود دارد، هرچند که مسئولیت پرداخت دیون بر عهده ورثه باقی می ماند. همچنین ماده ۸۷۱ قانون مدنی تاکید دارد که معاملات بر اعیان ترکه پیش از تادیه دیون، غیرنافذ است. این مواد قانونی، به طور ضمنی، عدم اجبار تحریر ترکه را قبل از تقسیم تایید می کنند، چرا که اگر تحریر ترکه الزامی بود، قانونگذار به آن تصریح می کرد.

شرایط و مواردی که تقسیم ترکه بدون تحریر ترکه ممکن است

تصور کنید که تمامی ورثه یک خانواده، در فضایی از اعتماد و صمیمیت، تصمیم به تقسیم میراث پدری گرفته اند. در چنین شرایطی، تحریر ترکه ممکن است به یک فرآیند زائد و بی مورد تبدیل شود. تقسیم ترکه بدون تحریر ترکه، در شرایط خاصی امکان پذیر و حتی عملی است:

* توافق تمامی ورثه: این مهم ترین و اساسی ترین شرط است. اگر تمامی ورثه، بدون هیچ گونه اختلاف و تردیدی، بر تقسیم ترکه توافق کامل داشته باشند، نیازی به تحریر رسمی ترکه نیست. این توافق می تواند شامل نحوه تقسیم، ارزش گذاری اموال و مسئولیت در قبال دیون باشد.
* عدم وجود طلبکاران شناخته شده یا توافق با آن ها: اگر ورثه اطمینان دارند که متوفی هیچ گونه بدهی نداشته است، یا اگر طلبکاران احتمالی مشخص هستند و ورثه با آن ها بر سر نحوه تسویه دیون به توافق رسیده اند، می توان بدون تحریر ترکه اقدام به تقسیم کرد.
* شفافیت کامل اموال و دیون: ورثه باید از تمامی ابعاد ترکه، شامل تمامی اموال (منقول و غیرمنقول) و هرگونه بدهی متوفی، اطلاع دقیق و کامل داشته باشند. این شفافیت، از بروز مشکلات و اختلافات آتی جلوگیری می کند.
* عدم وجود محجور یا غایب مفقودالاثر: همان طور که پیشتر گفته شد، در صورت وجود ورثه محجور (مانند فرزندان صغیر) یا غایب مفقودالاثر، تحریر ترکه تقریباً یک الزام قانونی است تا حقوق آن ها به طور کامل حفظ شود. اما در غیاب این افراد، امکان تقسیم بدون تحریر ترکه فراهم تر است.

رویه عملی و الزامات دادخواست تقسیم ترکه بدون تحریر ترکه

حال که می دانیم در چه شرایطی می توان بدون تحریر ترکه، به سراغ تقسیم آن رفت، لازم است با رویه عملی و مدارک مورد نیاز برای طرح دادخواست آشنا شویم. این بخش، راهنمایی گام به گام برای ورثه ای است که می خواهند این مسیر را طی کنند.

مدارک لازم برای دادخواست تقسیم ترکه (در صورت عدم تحریر ترکه)

برای طرح دادخواست تقسیم ترکه در دادگاه، حتی بدون تحریر ترکه، ارائه برخی مدارک ضروری است. این مدارک به دادگاه کمک می کنند تا از مشروعیت درخواست و هویت ورثه اطمینان حاصل کند:

* گواهی فوت متوفی: سند رسمی که فوت شخص را تأیید می کند.
* گواهی انحصار وراثت: این گواهی که پس از فوت متوفی و با درخواست ورثه صادر می شود، هویت تمامی ورثه و سهم الارث قانونی هر یک را به روشنی مشخص می کند. این سند پایه و اساس هرگونه اقدام در زمینه ترکه است.
* اسناد مالکیت تمامی اموال منقول و غیرمنقول متوفی: این اسناد شامل سند رسمی ملک، سند خودرو، گواهی سپرده بانکی، سهام و هر سندی است که مالکیت متوفی بر اموال را اثبات می کند. ارائه لیستی کامل و جامع از این اسناد، به دادگاه در تعیین ماترک کمک می کند.
* اقرارنامه کتبی یا توافق نامه رسمی تمامی ورثه: اگر توافقی میان ورثه برای تقسیم وجود دارد، یا اگر آن ها به صورت کتبی اقرار کرده اند که طلبکاری وجود ندارد یا با طلبکاران به توافق رسیده اند، ارائه این سند به دادگاه می تواند بسیار مؤثر باشد.
* (در صورت لزوم) توافق نامه کتبی ورثه در خصوص نحوه تقسیم: اگر ورثه قبلاً بر نحوه خاصی از تقسیم (مانند صلح نامه یا تقسیم نامه عادی) توافق کرده اند، ارائه آن به دادگاه می تواند فرآیند را تسهیل کند.

مراحل طرح دادخواست تقسیم ترکه

وقتی تمامی مدارک آماده شد، نوبت به طرح دادخواست رسمی می رسد. این مراحل به ورثه کمک می کند تا درخواست خود را به شکل قانونی به دادگاه ارائه دهند:

1. مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و تنظیم دادخواست: اولین قدم، مراجعه به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی است. در آنجا، دادخواست تقسیم ترکه تنظیم و ثبت می شود. ورثه باید در دادخواست خود، به روشنی خواستار تقسیم ترکه شوند و دلایل عدم نیاز به تحریر ترکه (مانند توافق کامل ورثه و عدم وجود طلبکار) را تشریح کنند.
2. تعیین صلاحیت دادگاه: دادگاه صالح برای رسیدگی به دادخواست تقسیم ترکه، دادگاه صلح محل آخرین اقامتگاه متوفی در ایران است. اگر متوفی در ایران اقامتگاه نداشته باشد، دادگاهی که آخرین محل سکونت وی در حوزه آن دادگاه بوده، صلاحیت رسیدگی دارد.
3. روند رسیدگی در دادگاه: پس از ثبت دادخواست و ارجاع آن به شعبه مربوطه، دادگاه مدارک ارائه شده را بررسی کرده و طرفین (ورثه) را برای جلسه رسیدگی احضار می کند.
4. احتمال ارجاع به کارشناس رسمی دادگستری: در صورتی که ورثه بر سر ارزش گذاری اموال توافق نداشته باشند یا دادگاه نیاز به ارزیابی دقیق تر اموال را تشخیص دهد، ممکن است پرونده را به کارشناس رسمی دادگستری ارجاع دهد. کارشناس با بررسی اموال، نظریه کارشناسی خود را ارائه می دهد که مبنای تصمیم گیری دادگاه قرار می گیرد.
5. صدور حکم تقسیم ترکه: پس از بررسی های لازم و در صورت احراز شرایط، دادگاه حکم تقسیم ترکه را صادر می کند. این حکم، وضعیت اشاعه را پایان داده و سهم هر وارث را به صورت مستقل مشخص می سازد.

مرحله	شرح	مدارک مورد نیاز (نمونه)
۱. جمع آوری مدارک	تهیه گواهی فوت، انحصار وراثت و اسناد اموال	گواهی فوت، گواهی حصر وراثت، سند ملک، وکالتنامه وکیل (در صورت وجود)
۲. تنظیم دادخواست	تشریح درخواست تقسیم و دلایل عدم تحریر ترکه	متن دادخواست آماده شده در دفاتر خدمات قضایی
۳. ثبت و ارجاع	ثبت دادخواست در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و ارسال به دادگاه صالح	کد رهگیری دادخواست
۴. رسیدگی دادگاه	بررسی مدارک، احضار ورثه، احتمال ارجاع به کارشناسی	پاسخ استعلامات، نظریه کارشناسی (در صورت لزوم)
۵. صدور حکم	صدور رأی نهایی مبنی بر تقسیم ترکه	حکم دادگاه تقسیم ترکه

ریسک ها و پیامدهای تقسیم ترکه بدون تحریر ترکه

اگرچه امکان تقسیم ترکه بدون تحریر آن وجود دارد و می تواند در مواردی فرآیند را تسریع کند، اما ورثه باید با چشمانی باز و آگاهی کامل، به سراغ این روش بروند. نادیده گرفتن تحریر ترکه، می تواند پیامدها و ریسک های حقوقی جدی را به همراه داشته باشد که ممکن است در آینده برای ورثه دردسرساز شود. خود را در موقعیتی قرار دهید که پس از تقسیم، با چالشی غیرمنتظره روبه رو می شوید؛ در این صورت، نداشتن تحریر ترکه می تواند اوضاع را پیچیده تر کند.

مسئولیت نامحدود ورثه

در صورتی که ورثه ترکه را به صورت مطلق قبول کرده باشند و تحریر ترکه نیز انجام نشده باشد، آن ها ممکن است در قبال دیونی که بعداً آشکار می شوند، مسئولیت نامحدود پیدا کنند. این بدان معناست که اگر متوفی بدهی های پنهانی داشته باشد که ورثه از آن ها مطلع نبوده اند، ورثه مجبور خواهند بود این دیون را حتی از اموال شخصی خود نیز بپردازند. این مسئولیت نامحدود، یکی از بزرگ ترین ریسک هایی است که تقسیم ترکه بدون تحریر آن می تواند به همراه داشته باشد.

احتمال بروز اختلافات آتی

عدم شفافیت کامل در مورد اموال و دیون متوفی، زمینه را برای بروز اختلافات و سوءتفاهمات میان ورثه در آینده فراهم می کند. اگر پس از تقسیم، اموال جدیدی کشف شود که در زمان تقسیم از آن ها اطلاعی نبود، یا دیونی سر برآورد که در فهرست اولیه لحاظ نشده بود، ممکن است ورثه دوباره به درگیری های حقوقی و حتی عاطفی کشیده شوند. تحریر ترکه، با ایجاد یک تصویر کامل و مستند، از چنین رخدادهایی پیشگیری می کند.

عدم نفوذ معاملات بر اعیان ترکه

ماده ۸۷۱ قانون مدنی به صراحت بیان می کند که: هر گاه ورثه نسبت به اعیان ترکه معاملاتی نمایند مادام که دیون متوفی تادیه نشده است معاملات مزبوره نافذ نبوده و دیان می توانند آن را بر هم زنند. این بدان معناست که اگر ورکه پس از تقسیم ترکه و بدون پرداخت تمامی دیون، اقدام به فروش یا انتقال اموال (اعیان ترکه) کنند، این معاملات از نظر حقوقی غیرنافذ محسوب می شوند. در این حالت، طلبکاران متوفی می توانند با مراجعه به دادگاه، ابطال این معاملات را درخواست کنند و این امر می تواند ضرر و زیان زیادی را به ورثه و خریداران وارد سازد.

چالش با طلبکاران ناشناخته

یکی از اهداف اصلی تحریر ترکه، اطلاع رسانی به طلبکاران متوفی است. در فرآیند تحریر ترکه، از طریق آگهی در روزنامه های کثیرالانتشار، به تمامی طلبکاران فرصت داده می شود تا مطالبات خود را اعلام کنند. اگر تحریر ترکه انجام نشود، ممکن است طلبکارانی وجود داشته باشند که از فوت متوفی یا از فرآیند تقسیم ترکه بی خبر باشند. این طلبکاران می توانند بعدها به ورثه مراجعه کرده و حتی دادخواست ابطال تقسیم ترکه را مطرح کنند، چرا که حقوق آن ها نادیده گرفته شده است.

نادیده گرفتن تحریر ترکه در صورت عدم شفافیت کامل یا وجود طلبکاران، ممکن است به جای سرعت بخشیدن به کار، ورثه را درگیر پیچیدگی ها و مسئولیت های حقوقی پیش بینی نشده ای کند که رفع آن ها زمان و هزینه بیشتری می طلبد.

طولانی شدن فرآیند در برخی موارد

گاهی اوقات، ورثه با نیت تسریع در کار، اقدام به تقسیم ترکه بدون تحریر می کنند. اما اگر در طول رسیدگی دادگاه، ابهامی در مورد اموال یا دیون متوفی ایجاد شود، یا یکی از ورثه درخواست تحریر ترکه را مطرح کند، دادگاه ممکن است خود دستور تحریر ترکه یا بررسی های مشابه را صادر کند. در این صورت، نه تنها فرآیند تقسیم تسریع نمی شود، بلکه زمان بیشتری نیز از دست می رود و ورثه متحمل هزینه های اضافی می شوند.

نتیجه گیری و توصیه ها

در نهایت، با بررسی تمامی جوانب، می توان به این نتیجه رسید که طرح دادخواست تقسیم ترکه بدون تحریر ترکه، امری ممکن است، اما مشروط به وجود شرایط خاص و رعایت دقیق اصول حقوقی. این مسیر، در صورت توافق کامل تمامی ورثه، شفافیت مطلق در مورد اموال و دیون، و اطمینان از عدم وجود طلبکاران ناشناخته یا توافق با آن ها، می تواند یک راه حل کارآمد باشد. اما هرگونه غفلت یا ابهام در این شرایط، می تواند به دردسرهای حقوقی و مالی جدی برای ورثه منجر شود.

توصیه می شود که ورثه، در مواجهه با موضوع تقسیم ترکه، به هیچ عنوان بدون مشورت با وکیل متخصص در امور ارث، اقدامی نکنند. پیچیدگی های قوانین ارث، تعدد مواد قانونی و رویه های قضایی، نیازمند دانش و تجربه خاصی است که تنها یک حقوقدان متخصص می تواند آن را فراهم آورد. وکیل متخصص می تواند با بررسی دقیق شرایط پرونده، بهترین راهکار را پیشنهاد داده و ورثه را از خطرات احتمالی مصون دارد.

بر اساس سناریوهای مختلف، می توان بهترین راه حل را پیشنهاد داد:

* در صورت وجود ابهام، اختلاف یا طلبکار: اگر کمترین تردیدی در مورد میزان اموال یا دیون وجود دارد، یا اگر ورثه بر سر تقسیم توافق کامل ندارند، و یا طلبکاران متوفی شناخته شده اند اما با ورثه توافقی ندارند، انجام تحریر ترکه اکیداً توصیه می شود. این اقدام، به ایجاد شفافیت کمک کرده و از بروز اختلافات و مسئولیت های آتی جلوگیری می کند.
* در صورت توافق کامل و شفافیت مطلق: اگر تمامی ورثه، از تمامی ابعاد ترکه آگاه هستند و بر سر تقسیم و مسئولیت دیون توافق کامل و کتبی دارند و اطمینان دارند که طلبکار دیگری وجود ندارد، می توان تقسیم را بدون تحریر ترکه انجام داد. حتی در این حالت نیز، مشورت با وکیل برای تنظیم صحیح دادخواست و توافق نامه، برای اطمینان از صحت و اعتبار اقدامات، ضروری است.

به خاطر داشته باشید که هدف اصلی تمامی این فرآیندها، حفظ حقوق ورثه و طلبکاران و جلوگیری از هرگونه تضییع حق است. با درایت، آگاهی و مشورت حقوقی به موقع، می توان این مسیر را به سلامت طی کرد و به عدالت رسید.