حمله به رفح؛ قمار بزرگ اسراییل

جنگ غزه بعد از چهار ماه به معرکه نهایی خود نزدیک شده و قطار نسل کشی اسراییل به ایستگاه پایانی رسیده؛ رفح، ایستگاه پایانی است برای این که اگر ارتش اسراییل رفح را هم شخم بزند و ماجرای اسرایش حل نشود و توان نظامی حماس از بین نرود ـ که کاملا محتمل است ـ آنوقت اسراییل می ماند و جنگ با اشباح در ناکجا آباد. یا باید مدعی شود که اسرا از زیر زمین به مصر فراری داده شده اند و یا اینکه دودشده اند و رفته اند هوا. برای همین معرکه روزهای پیش رو بسیار تعیین کننده است.

به گزارش اکسیبو، کانال تلگرامی سرباز روح الله رضوی در یادداشتی با این مقدمه نوشت: حالا اما دیگر صدای مقامات رسمی دنیا بلند شده؛ از بایدن که ابایی نداشته تا در گفتگوی آخرش نتانیاهو را Asshole بخواند تا جوزپ بورل اتحادیه اروپا که می گوید مردم غزه کجا بروند، به کره ماه؟ تا عبدالفتاح السیسی که گفته توافق صلح کمپ دیوید در صورت حمله به رفح به خطر خواهد افتاد و تا ملک عبدالله که گفته دیگر حمله به رفح را نمی تواند تحمل کند. اسراییل با نزدیک شدن به ساعت صفر حمله به رفح چه اعجازی رو کرده که لالمونی گرفته های دنیا، زبان باز کرده اند؟ باور کنیم که نگران کشتار وسیع مردم هستند؟ رقت بارترین صحنه های ثبت شده در تاریخ عکاسی و فیلم برداری دنیا با رزولوشن بالا در جبالیا و شجاعیه و غزه و خانیونس و دیرالبلح گرفته شد و این مجسمه ها تکانی نخوردند حالا در آخرین ایستگاه چرا اینقدر داد و هوار می کنند؟

بورل به بایدن تکه می اندازد که خب جلوی صادرات سلاح به اسراییل را بگیرید اما کسی به جناب باغبان نمی گوید که خب شما کمی پیچ روابط دیپلماتیک و اقتصادی اتحادیه اروپا را با اسراییل سفت کنید. همزمان بایدن قطعنامه بعدی آتش بس را در شورای امنیت وتو می کند و ملک عبدالله تظاهرات حمایت از فلسطین را سرکوب می کند.

خیر قصه چیز دیگری است. اسراییل با حمله به رفح در برابر یک قمار بزرگ قرار دارد. یا حمله می کند و اکثر اسرایش را آزاد می کند و تیر خلاص را به مقاومت فلسطینی وارد می کند و یا حمله می کند و چیزی بجز چند جنازه تکه پاره از اسرایش دستش را نمی گیرد و آن وقت است که دستاوردش از حمله به رفح احیانا چیزی تا ده هزار کشته و زخمی جدید خواهد بود. در اینصورت اسراییل می ماند و غزه ای که از شمال تا جنوبش را صاف کرده و چیزی نیافته و این یعنی اعلان رسمی شکست در طوفان الاقصی برای اسراییل چه آنکه ایستگاه بعدی ای در کار نیست تا مانند دفعات پیشین دستیابی به اهدافش را به حمله بعدی موکول کند و این دقیقا جایی است که دنیا را آشفته کرده.

بایدن و بورل و سیسی و عبدالله و الباقی اگر مطمین بودند که عملیات اسراییل در رفح ماجرای اسرا را یکسره می کند و ضربه نهایی را به مقاومت وارد می آورد ـ ولو ده هزار تن کشته و زخمی شوند ـ یک لحظه پشت اسراییل را خالی نمی کردند اما مساله اینجاست که سر دیگر این قمار پوچ بودن عملیات رفح است که به منزله پوچ بودن کل عملیات نظامی چند ماهه اسراییل است و در چنین شرایطی فاجعه انسانی محتمل در غزه فرصت عرضه رسانه ای در افکار عمومی جهانی را خواهد یافت. همین رخداد دیشب را نگاه کنید که بالغ بر 300 تن در جریان آزاد سازی این دو اسیر اسراییلی کشته و زخمی شدند اما جریان رسانه ای دشمن چنان آزادسازی این دو  اسیر را بازتاب داد که این کشتار وحشیانه به حاشیه کشیده شد.

حال اگر عملیات رفح بی نتیجه بماند، برای همه پیچ و مهره های این نسل کشی گران تمام خواهد شد. سیسی و عبدالله از درون کشورشان می ترسند و اروپا و آمریکا هم که به شکل سنتی پشت اسراییل ایستاده بودند نمی خواهند نتانیاهو را در این قمار همراهی کنند و برای همین چاره ای جز این ندارند که صدا به اعتراض بلند کنند تا شاید نتانیاهو منصرف شود. اما فایده ای ندارد. بایدن و بورل خوب می دانند که اسراییل ترکه همان نظام نامشروعی و ناعادلانه ای هست که غرب در دنیای ما رقم زده و نمی شود تا جایی پشت اسراییل بایستند و از جایی به بعد خیال کنند با چند اخم و تشر می توانند خودشان را مبرا از این جرثومه بکنند. نام اروپا و ایالات متحده تا آخرین قفل باز نشده جنایت و نسل کشی و وحشی گری در کنار اسراییل خواهد ماند.

پایان خبر اکسیبو